«Εγώ ήμουνα στο σαλόνι με τις κυρίες, που ήταν πολύ αστείες. Κουβέντιαζαν όλες μαζί και όταν η μαμά ή η θεία Γαζία έβγαιναν, κοίταζαν με πολλή προσοχή τα χαλιά μας, τα πιάτα μας, τα ανθοδοχεία μας και τα σταχτοδοχεία μας και έσκυβαν κάτω από τις καρέκλες και το τραπέζι. Αλλά η μαμά, η θεία Γαζία και η Δωροθέα είναι πολύ έξυπνες. Είχαν σκουπίσει πολύ καθαρά, τα είχαν γυαλίσει όλα και είχαν ξεσκονίσει καλά και οι κυρίες που έσκυβαν και ακουμπούσαν τα δάχτυλά τους παντού, δεν είχαν βρει ούτε μια σκονίτσα. Μου έχει πει η μαμά – γιατί κι εκείνη με τις φίλες της κάνουν το ίδιο- ότι αυτό είναι συνήθεια στις επισκέψεις».
Απόσπασμα από το μυθιστόρημα «Ο Άκης και οι άλλοι» του Κυριάκου Ντελόπουλου όπως το είχα διαβάσει στο βιβλίο της Νεοελληνικής γλώσσας του Γυμνασίου, πριν εκατομμύρια χρόνια.
Σχόλια 1