Η πρώτη ποτέ εργατική απεργία, έλαβε χώρα στην Αίγυπτο γύρω στο 1.150 π.Χ. Οι εργάτες, και όχι οι σκλάβοι όπως οι περισσότεροι  λανθασμένα πιστεύουν, χτίζανε κάτι ναούς στις Θήβες.

Η μισθοδοσία όμως, μαζί με το φαγητό, είχαν καθυστερήσει. Η μουρμούρα ήταν έντονη στο εργοτάξιο αλλά παλευόταν από τους διορισμένους με βύσμα επιστάτες του Φαραώ. Η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι, ήταν η μη έγκαιρη διανομή των αρωματικών λαδιών που οι Αιγύπτιοι χρησιμοποιούσαν για την προστασία του καφετιού τους δέρματος από τον καυτό ήλιο. Γιατί αυτό που στην πραγματικότητα θέλει ο κάθε εργάτης σε κάθε εποχή είναι σεβασμός.

Οι διορισμένοι που λέγαμε παραπάνω, προσπαθήσανε να τα μπαλώσουν αλλά η λαϊκή οργή και οι βρώμικες μασχάλες δεν εξημερωνόταν με παχιά λόγια και υποσχέσεις.  Σαν ποτάμι η εργατιά κατέλαβε την αυλή του Φαραώ, ο οποίος κοιμόταν τον ύπνο του δικαίου. Σαν τους περισσότερους ηγέτες σήμερα. Με ψήφισμα, γραμμένο σε πάπυρο με ιερογλυφικά και μηνύματα συμπαράστασης από τα συνδικάτα περουκών, ταριχευτών και κρουαζιερών στο Νείλο, οι εργάτες εισέπραξαν  τα δεδουλευμένα.

Συνεχίζοντας έτσι την κατασκευή των μελλοντικών τουριστικών αξιοθέατων, εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.