Εχτές κυκλοφόρησε μία είδηση ότι ο Ζελένσκι ζήτησε από τον Μπάιντεν την «παύση» των οικονομικών κυρώσεων που έχουν επιβληθεί και θα επιβληθούν στο Ρώσο μεγιστάνα Ρόμαν Αμπράμοβιτς.

Και αυτό γιατί ο Ζελένσκι (Πράσινος) θεωρεί το μεγιστάνα πρόσωπο κλειδί στις, όποιες,  συνομιλίες μεταξύ του ιδίου και του Βλαντιμίρ Πούτιν. Η είδηση της Wall Street Journal έχει αναπαραχθεί από μία σειρά ΜΜΕ και μέχρι τα τώρα που γράφεται το άρθρο, δεν έχει επιβεβαιωθεί αλλά, κυρίως, δεν έχει διαψευσθεί.

Εάν τελικά ισχύει ή δε διαψευσθεί επίσημα (που δε το βλέπω), η συγκεκριμένη είδηση ενδέχεται να επηρεάσει το βαθμό και το μέτρο της υποστήριξης που παρέχει ένας μεγάλος αριθμός ατόμων στην Ουκρανία, κυρίως μέσω των Social Media.

Όπως έχουμε προειπεί, τα S.M. παίζουν πλέον καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση καταστάσεων, είτε υποστηρίζοντας είτε καταδικάζοντας, πιέζοντας έτσι εκείνα τα άτομα τα οποία λαμβάνουν αποφάσεις. Στην περίπτωση του Ουκρανικού, η απλόχερη στήριξη αυτών των ατόμων στο πρόσωπο του Ζελένσκι, διευκόλυνε (μεταξύ άλλων) τις αντίστοιχες κυβερνήσεις να επιβάλουν κυρώσεις σε Ρώσους μεγιστάνες όπως ο Αμπράμοβιτς, με σκοπό να πιέσουν έμμεσα τον Πούτιν.

Όταν όμως βγαίνει ο ίδιος ο Ζελένσκι που παρεμπιπτόντως έχει στηρίξει ένα μεγάλο μέρος της εκστρατείας του στα ίδια αυτά άτομα και τα ίδια S.M. ζητώντας να «χαριστούν» στον Αμπράμοβιτς, είναι σαν τον πολιτικό που ζητά τη στήριξη του κόσμου για να καθαρίσει το Δημόσιο και μετά διορίζει το γλύφτη του.

Εάν δεν περάσει στα ψιλά λοιπόν, η Ουκρανία (διότι αυτήν εκπροσωπεί ο Πράσινος) θα χάσει μία σειρά υποστηρικτών και συγκεκριμένα:

• Όλους όσοι βλέπουν τη Ρωσία ως απολυταρχική χώρα με διεφθαρμένους πλουσίους που ζουν εις βάρος του λαού.
• Όλους όσοι πιστεύουν και εξιδανικεύουν τον Ζελένσκι ως έναν αγνό ηγέτη που μάχεται για το δίκιο της χώρας του, χωρίς προσωπικά κίνητρα.
• Όλους όσοι πιστέψουν ότι η παρέμβαση αυτή συνδέεται με την κοινή τους καταγωγή (Εβραίοι) και τα πρωτόκολλα των σοφών της Σιών.
• Όλους όσοι θεωρούν ότι το εμπάργκο της Δύσης στους Ρώσους ολιγάρχες ευνοεί τους ίδιους ή τις χώρες τους.
• Όλους όσοι δε γουστάρουν τον Αμπράμοβιτς γιατί δε γουστάρουν την Τσέλσι.

Ότι συνέβη και με τους Τσετσένους εν ολίγοις, από την ανάποδη αυτήν τη φορά.