Αγαπητό μου ημερολόγιο,
Έχοντας μελετήσει ενδελεχώς τη σελίδα https://forma.gov.gr/ καθώς και όλες σχεδόν τις ειδησεογραφικές σελίδες (πλην μερικών που θεωρώ τέρμα αναξιόπιστες), και διαπιστώνοντας ότι δεν υπάρχει περιορισμός σε ποιο κατάστημα προμηθειών αγαθών πρώτης ανάγκης (σούπερ μάρκετ, μίνι μάρκετ), όπου δεν είναι δυνατή η αποστολή τους μπορώ να μεταβώ (αρ. 2 στο sms), αποφάσισα να κάνω μιαν έξοδο λίγο πιο πέρα από τη γειτονιά. Για να μην επαναλαμβάνομαι, κάθε φορά που βγαίνω, βγαίνω κύριος. Απολύμανση, γαντάκια, μόνος επάνω στο σκούτερ, απόσταση δύο μέτρα, όλο το πακέτο. Θέσφατο.
Επιλέγω ένα σούπερ μάρκετ στην Καλλιθέα διότι αφενός έχει θέση πάρκινγκ και αφετέρου δεν έχει τόσο κόσμο, που να περιμένεις ώρα για να μπεις και να εξυπηρετηθείς. Συμπληρώνω τη φόρμα και δρόμο παίρνω-δρόμο αφήνω. Κόσμος κάμποσος, από ελέγχους λίγα πράγματα. Ένα περιπολικό να τσεκάρει τα καταστήματα και δύο μοτοσυκλέτες ν’ ανακρίνουν 4 πιτσιρικάδες με παπιά και χωρίς κράνη. Αχαρνών, Πειραιώς, Γκάζι, Τριών Ιεραρχών και Θησέως. Αυτή που λέγεται Ελ. Βενιζέλου, μη χάσουμε.
Φτάνω στο SM (super market, μην τρέχει το μυαλό σας αλλού), παρκάρω και περιμένω στη σειρά. Καλή ροή, σωστές αποστάσεις. Μπαίνω μέσα από τις αυτόματες θύρες, κάνω δεξιά παίρνω ένα καρότσι κι επιστρέφω. Γυρίζει ο «Σεκιούριτι» και με υφάκι μου λέει «η σειρά είναι εκεί πίσω», δείχνοντας το τέλος.
«Ναι», απαντώ. «Πήρα ένα καρότσι κι επέστρεψα στη θέση μου».
«Ααα δεν ξέρω, να τα βρεις με τους πίσω».
Κάποιος θα πει ότι τέτοιες μέρες με ένταση και υπερβολική εργασία, τα νεύρα των εργαζομένων αυτού του κλάδου είναι κάπως τεντωμένα και καλόν είναι να δίνουμε τόπο στην οργή. Όπως και κάνω. Μόνο που ο καουμπόης την έχει δει εξουσία και επιμένει να πάω μέχρι το τέλος της ουράς να «πάρω το οκ από όλους».
Βγάζω το μπλοκάκι κι αρχίζω να κρατώ σημειώσεις. Το ύφος αλλάζει αμέσως. «Τι γράφετε;»
«Έχω μια ειδησεογραφική σελίδα τη http://www.nova-era.gr και γράφω αυτά που παρατηρώ, θετικά και αρνητικά, κατά τη διάρκεια του κορονοϊού». Σιωπή μερικών δευτερολέπτων που ακολουθεί ένας χείμαρρος δικαιολογιών. Του χαμογελώ, κλείνω το μπλοκ και κάνω τα ψώνια μου.
Ηθικό δίδαγμα: να εγκωμιάζετε πάντα και σε όλες τις καταστάσεις, μόνον όσες και όσους το αξίζουν.
