Η Ελληνική επανάσταση του 1821 είχε σκοπό ν’ απελευθερώσει τα πάτρια εδάφη από τη μοναδική αυτοκρατορία η οποία δεν έκανε τίποτε θετικό. Ως εκ τούτου λογικό ήταν οι όποιες πολεμικές ενέργειες να συμβούν εντός των (σημερινών) συνόρων.
Παρ’ όλα ταύτα δεν έλλειψαν οι προσπάθειες να μεταφερθεί η δράση και σε άλλες περιοχές που βρισκόταν κάτω από τον Οθωμανικό ζυγό.
Στις 18 Μαρτίου 1826 μια ομάδα Ελλήνων επαναστατών με αρχηγό το Βάσο Μαυροβουνιώτη επιχείρησε στη Βηρυτό καλώντας τους ντόπιους Έλληνες και Δρούζους να τους ακολουθήσουν. Δεν πήγε καλά γιατί κανείς δεν τους ακολούθησε και στο τέλος αναγκάστηκαν ν’ αποχωρήσουν με άδεια χέρια.
Από στρατηγικής πλευράς, αφενός έκανε τον εχθρό ν’ ανησυχήσει για λίγο μήπως υπάρξουν και αλλού παρόμοιες δράσεις και αφετέρου οι δικοί μας κατάλαβαν ότι δεν ήταν οι πάντες διατεθειμένοι να ξεσηκωθούν.