Ο Μάιος του έτους 2021 μπορεί να θεωρηθεί και ως sequel του περσινού, με κάποια περισσότερα «ανοίγματα» στην αγορά και την κοινωνία.

Κάτι τα εμβόλια, κάτι τα self-test, κάτι που αν μας γυρίσεις ανάποδα δε θα πέσει ούτε μονόλεπτο από την τσέπη και μια σειρά δραστηριοτήτων από καιρό στον πάγο, «ξαναζεσταίνονται». Με μπροστάρισες στην προσπάθεια επιστροφής στην κανονικότητα (sic) την εστίαση και τον τουρισμό.

• Η εστίαση ξεκίνησε ήδη. Πολύ μας έλειψε το να καθόμαστε σε ένα καφέ ή μια ταβέρνα όξω, γιατί ως γνωστόν το μέσα μας πέφτει βαρύ. Το μεγάλο στοίχημα για την εστίαση βεβαίως, δεδομένων και των περιορισμών που αυξάνουν το κόστος και μειώνουν τους πελάτες, είναι να γίνονται αρκετές καθιστές παραγγελίες την ημέρα. Γιατί μέχρι τώρα, τέσσερεις ώρες μ’ ένα φραπέ τη βγάζουν οι καθήμενοι.
• Ο τουρισμός έπεται. Συγκεκριμένα στις 14/5 ανοίγουν επίσημα οι πύλες της χώρας προσμένοντας τα στίφη με τις κόκκινες μούρες και τις άσπρες κάλτσες να κατακλύσουν κάθε λογής ξαπλώστρα. Κρίνοντας δε από τις τιμές, μερικοί δε θα πληρώσουν μόνο τις διακοπές τους αλλά και όλες τις αμαρτίες των προγόνων τους που εισέβαλαν κάποτε στα πάτρια εδάφη.
• Σύντομα θ’ ανοίξουν ακόμη τα μουσεία, οι αθλητικές εγκαταστάσεις, και τα γυμναστήρια. Μετά σειρά παίρνουν οι συναυλίες, οι εκθέσεις και τα πάντα. Εκτός από τα θέατρα.
• Αυτό θα φέρει την κατάργηση ή έστω την παύση, μίας σειράς μέτρων, όπως η αποστολή sms για να κυκλοφορούμε. Όχι ότι εδώ κι ένα εξάμηνο έστελνε κανείς sms, κουβέντα να γίνεται.
• Μιλώντας για καταργήσεις, καταργείται το 8ωρο. Ξέρω ότι αυτό ακούγεται πολύ συνδικαλιστικό αλλά έτσι είναι. Από τη στιγμή που θα εισαχθούν περισσότερες από μία μορφές εργασιακής απασχόλησης που μπορούν να το αντικαταστήσουν, δεν υπάρχει άλλη λέξη από το καταργείται. Καλό είναι, κακό είναι, θα δείξει. Προσωπικά είμαι απαισιόδοξος. Όχι από την ιδέα αλλά από την εφαρμογή της. Κι αυτό γιατί στην Ελλάδα και γενικά στα Βαλκάνια η ισχύουσα αντίληψη για τον εργαζόμενο συνοψίζεται στη φράση: «έλα νωρίτερα για να τελειώσεις στην ώρα σου αλλά μην τελειώσεις νωρίτερα από την ώρα σου».
• Στην Ιαπωνία, οι ιθαγενείς παθαίνουν κάτι που το λένε «ασθένεια του Μάη» που τους εμποδίζει από την εργασία και τις σπουδές. Στην Ελλάδα το έχουμε όλο το χρόνο.
• Ο Μάιος στη λαϊκή παράδοση θεωρείται «μαγικός» μήνας. Αυτό διότι τ΄όνομά του παραπέμπει με αρκετή φαντασία είναι η αλήθεια, στη μαγεία. Μάης, μέρα Μαγιού, μαγεία, βλέπετε το σύνδεσμο. Είναι το αντίστοιχο με τον Άγιο Ιωάννη που θεωρείται γιατρευτής μιας και Ιωάννης-Γιάννης-Γιάννη-να γιάνει (θεραπεύσει).
• Είναι γνωστό ότι 29 Μαΐου έγινε η Άλωση της Κωνσταντινούπολης από τη μοναδική αυτοκρατορία που δεν προσέφερε τίποτε θετικό στην ανθρωπότητα. Δεν είναι τόσο γνωστό ότι και τα εγκαίνια της πόλης έγιναν τον ίδιο μήνα. Σαν σήμερα, 11 Μαΐου 330 μ.Χ. παρακαλώ. Που σημαίνει ότι η Πόλη μετράει ήδη 1691 χρόνια. Υπάρχει μάλιστα και μια ωραία (αν και μάλλον αναληθή ιστορία) κατά την οποία όταν ο Κωνσταντίνος χάραζε τα σύνορα της νέας πόλης, οι σύμβουλοι και λοιποί παρατρεχάμενοι, τα βρήκαν υπερβολικά. Όταν τον ρώτησαν πότε σκοπεύει να σταματήσει, απάντησε «όταν σταματήσει αυτός που περπατά μπροστά μου» υπονοώντας το Θεό.

Με το καλό να τρέξει και με το καλύτερο να τελειώσει ο Πράσινος, Κερασάρης, Τριανταφυλλάς, Λούλουδος.