Είμαι σε έναν από τους «αγαπημένους» μου χώρους, σε υποκατάστημα Τράπεζας. Περιμένω στο μηχάνημα να κάνω μια κατάθεση που, για πρακτικούς λόγους, δε μπορώ να κάνω με e-banking και παρατηρώ το πλήθος. Γι άλλη μία φορά δεν απογοητεύομαι, καθότι είναι δύο που τσακώνονται για μια θέση στην ουρά.

Ο καταγγελλόμενος,  ψιλομεσήλικας και «ελεύθερος επαγγελματίας», καλεί τον καταγγέλλοντα, πιο νεαρός και αγνώστου επαγγέλματος, «να πάνε έξω». Αυτός, ζητά από τη διευθύντρια να καλέσει την αστυνομία και να είναι μάρτυρας στις «απειλές» του πρώτου. Η διευθύντρια, πιστή στη γραμμή των Τραπεζών ότι ασχολούμαστε μόνον όταν είναι να πάρουμε λεφτά, κάνει την πάπια.

Ο νεαρός άντρας όντως καλεί την αστυνομία ενώ ο ψιλομεσήλικας, παρά το αδιάφορο ύφος, φροντίζει να τελειώσει στο φτερό τις συναλλαγές του και να εξαφανιστεί. Αυτό προς μεγάλη απογοήτευση της πλειοψηφίας των παρευρισκομένων που  είχαν ήδη βγάλει τα κινητά τους για τα σχετικά βίντεο.

Κάνεις δεν περίμενε πως ο νεαρός θα καλούσε όντως την αστυνομία. Μετά από τόσα χρόνια που γράφουμε στα social media ό,τι θέλουμε κι εναντίον όποιου θέλουμε, χωρίς επιπτώσεις, έχουμε ξεχάσει πώς είναι ν’ αντιδρά κάποιος με την άμεση προσφυγή στο νόμο. Ή με μια γροθιά στα δόντια.