Η Saga του Τρωικού Πολέμου είναι γεμάτη χαρακτήρες. Άλλοι πρωταγωνιστούν, άλλοι δευτεραγωνιστούν και άλλοι συμπληρώνουν την ιστορία. Ένας τέτοιος χαρακτήρας είναι και ο Δόλωνας.
Τ’ όνομά του προέρχεται από τη λέξη «δόλος» και είναι μοναχογιός του Τρωαδίτη κήρυκα Ευμείδη. Είναι άσχημος αλλά ταχύτατος (είδος μεν έην κακός, αλλά ποδώκης) γι’ αυτό και ο Έκτορας του προτείνει μία αποστολή. Να κατασκοπεύσει το στρατόπεδο των Αχαιών και να του φέρει πίσω όσες περισσότερες πληροφορίες μπορεί.
Σαν αντάλλαγμα ο Έκτορας του προσφέρει το άρμα του Αχιλλέα μαζί με τ’ άλογά του όταν θα τελειώσει ο πόλεμος. Γιατί το είχε σίγουρο πώς όχι μόνο οι Αχαιοί θα έχαναν, όχι μόνο θα εγκατέλειπαν την Τροία, αλλά και ότι θα το έκαναν τόσο βιαστικά που θα παρατούσαν πίσω τον εξοπλισμό τους. Όπως και να έχει ο Δόλωνας πείθεται και αναλαμβάνει την επικίνδυνη αυτήν αποστολή.
Για να μπορέσει να πλησιάσει απαρατήρητος, σκαρφίζεται ένα τέχνασμα. Φορά το τομάρι ενός λύκου και περπατά στα τέσσερα, όπως έκαναν δηλαδή στις καουμπόικες ταινίες οι αυτόχθονες Αμερικανοί (τότε τους λέγαμε Ινδιάνους) για να πλησιάσουν τα κοπάδια με τα βουβάλια κατά τη διάρκεια των κυνηγιών τους. Φαντάζομαι πως η ιδέα πίσω από αυτό είναι ότι ακόμη και αν οι φρουροί τον αντιληφθούν, δε θα μπουν στη διαδικασία να καταδιώξουν ένα λύκο.
Το σχέδιο αποτυγχάνει όμως και ο Δόλωνας συλλαμβάνεται από τον Οδυσσέα και το Διομήδη οι οποίοι και τον ανακρίνουν. Χωρίς δεύτερη σκέψη τα ξερνάει όλα. Συνθηματικά, διατάξεις, σκοπιές, μέχρι τι νούμερο σανδάλι φοράει ο Έκτορας. Η καλή του διάθεση να προδώσει μέχρι και τον τελευταίο Τρωαδίτη δεν εκτιμάται και αφού οι δύο άντρες μαθαίνουν όσα θέλουν, τον σκοτώνουν. Τι τα θες τι τα γυρεύεις, την προδοσία πολλοί αγάπησαν, τον προδότη κανείς.
Το «Δόλων» σα λέξη τη συναντάμε και σε δύο άλλες περιπτώσεις. Είναι συνώνυμο της γάμπιας αλλά και του κρυμμένου μαχαιριού ή στιλέτου.
Για περισσότερο Τρωικό Πόλεμο διαβάστε κι εδώ.
