Ο Ιούλιος χαρακτηρίζεται συνήθως από τις υψηλότατες θερμοκρασίες του και από το γεγονός ότι τον προτιμούν για διακοπές αυτοί που δε μπορούν να πληρώσουν τις τιμές του Αυγούστου στα ξενοδοχεία.
Αν και αρχικά ονομαζόταν Πέμπτος στα λατινικά, το σημερινό του όνομά το πήρε από το γνωστότερο Ιούλιο όλων τον εποχών, τον Καίσαρα. Εξ ού και το κλασσικό ανέκδοτο: «-Γιατί φορά ο καίσαρας σανδάλια; -Γιατί είναι Ιούλιος». Μάλιστα δεν το έκανε ο ίδιος αλλά ο Καίσαρας, που αργότερα έγινε με τη σειρά του μήνας, Αύγουστος.
Τα παλιά τα χρόνια (που όλα ήταν πιο αγνά και πιο δύσκολα), τον Ιούλιο γινόταν το αλώνισμα. Η διαδικασία εκείνη που χώριζε τον καρπό των σιτηρών από την ήρα. Όχι τη θεά, το άχυρο. Υπήρχε δε και μία πρόληψη, ότι δεν έπρεπε να μπει στο αλώνι γυναίκα με ρόκα που έγνεθε, διότι θα έδιωχνε τον απαραίτητο για τη δουλειά άνεμο. Φαντάζομαι ότι αυτή η δεισιδαιμονία είχε σα σκοπό να κρατήσει μακριά τις γιαγιάδες που, χωρίς τηλεόραση, περνούσαν την ώρα τους γνέθοντας στο αλώνι κι ενοχλώντας τους εργάτες.
Οι εργασίες κατά το μήνα Ιούλιο ήταν τόσο ζωτικής σημασίας για το πως θα περάσουν οι αγρότες το χειμώνα, που έπαυαν οποιαδήποτε άλλη περιττή δραστηριότητα, όπως π.χ. το γάμο. Σ’ αυτό συνηγορεί και η αστεία παροιμία «γαμπρός αλωναριάτικος, κακό χειμώνα βγάνει».
Ο Ιούλιος είναι επίσης ο μήνας των «ιαματικών» αγίων. Άγιοι Ανάργυροι, Άγιος Παντελεήμονας, Αγία Κυριακή, Αγία Μαρίνα και Αγία Παρασκευή (η οποία μερικές φορές περιγράφεται σαν Αρβανίτισσα που κυνηγάει την πανούκλα), είναι μόνο μερικές και μερικοί. Στη μη «ιαματική» κατηγορία, συναντάμε τον προφήτη Ηλία με τα ξωκλήσια του χτισμένα όσο πιο ψηλά γίνεται και τα εξαίρετα πανηγύρια προς τιμήν του.
Μήνα Ιούλιο πάτησε πρώτη φορά το πόδι του ο άνθρωπος στη σελήνη. Εκτός αν οι θεωρίες συνωμοσίας είναι σωστές, και η προσελήνωση αποτελεί το μεγαλύτερο κόλπο μάρκετινγκ στην ιστορία. Την εναλλακτική άποψη που συνδυάζει τις δύο αντίθετες πλευρές, μπορείτε να τη διαβάσετε εδώ https://bit.ly/2NXe8Yu
Για το τέλος μη λησμονούμε τη μαύρη επέτειο της εισβολής του Αττίλα στην Κύπρο με την κατοχή στο μισό νησί και με χιλιάδες νεκρούς, αγνοούμενους κι εξανδραποδισθέντες.
Καλόν Αλωνάρη, Φουσκομηνά, Γυαλιστή, Δευτερόλη, Αηλιάτη.
