Αυτό που ζούμε τις τελευταίες μέρες στη χώρα, δεν είναι απλά ένα κύμα πυρκαγιών, δεν είναι απλά μια τεραστίων διαστάσεων καταστροφή, είναι πόλεμος.

Και μιλάω κυριολεκτικά, με πλήρη συναίσθηση των λόγων μου. Κάποιοι έχουν βάλει σκοπό να μας ξεπαστρέψουν. Οικοπεδοφάγοι, εμπρηστές, ξένες δυνάμεις, εξωγήινοι, τιμωροί του ρεβεζιονισμού, απ’ όλα έχει ο μπαξές. Οι πυρκαγιές δε, είναι ένα μέσο. Θα έχουμε κι άλλα, θυμηθείτε την ώρα που σας το λέω.

Πριν συνεχίσετε την ανάγνωση, πρέπει να ξέρετε ότι το άρθρο δεν έχει σκοπό ούτε να ξεπλύνει ούτε να βρωμίσει την κυβέρνηση. Οι ευθύνες που αναλογούν στον καθένα πρέπει ν’ αποδοθούν αλλά μεταξύ μας, δε το βλέπω. Κι αυτό γιατί τα τελευταία πολλά χρόνια ο μόνος που του αποδόθηκαν ευθύνες, είναι ο Άκης Τσοχατζόπουλος. Και αν η γυναίκα του αρκούταν σ’ ένα σπίτι στο Κολωνάκι αντί για τη Διον. Αρεοπαγίτου, θα την είχε γλυτώσει κι αυτός.

Συνήθως, για να βρούμε τον ένοχο πίσω από κάποιο έγκλημα, φτάνει ν’ απαντήσουμε στην εξής ερώτηση: «cui bono?» ήτοι «ποιος ωφελείται;» Το πρώτο που μας έρχεται στο μυαλό (και όχι άδικα), είναι αυτός που θέλει να χτίσει. Ανεμογεννήτριες, resorts, βίλες κλπ κλπ. Επειδή όμως μου φαντάζει υπερβολικό να έχει/ουν κάποιος/οι τόσα χρήματα για να χτίσουν όλα τα καμμένα, όπως και το ότι κάποιες εστίες βρίσκονται σε μέρη που δε χτίζονται με τίποτα, θα το βάλω για λίγο στην άκρη.

Απρόσεχτοι που καίνε χόρτα, πυλώνες της ΔΕΗ, κεραυνοί, σπασμένα γυαλιά που λειτουργούν ως μεγεθυντικοί φακοί, παίζουν πάντα δυνατά σα σενάριο. Και πάλι όμως, οι φωτιές είναι τόσες πολλές και συντονισμένες που στατιστικά δε βγαίνει να τις έχει βάλει κάποια ομάδα από αυτές, ούτε καν όλες μαζί.

Οπότε (αν εξαιρέσουμε τους εξωγήινους για ευνόητους λόγους) μας μένουν οι εμπρηστές. Ας πούμε λοιπόν για χάρη της συζήτησης ότι κάποιες από τις πυρκαγιές ξεκίνησαν χάρη σε έναν «Νέρωνα». Οι άλλες; Αυτές που άρχισαν σχεδόν ταυτόχρονα σε σημεία που απέχουν εκατοντάδες χιλιόμετρα μεταξύ τους; Εκεί που δεν υπάρχουν πυλώνες, ψησταριές και αναμμένα τσιγάρα; Η κοινή λογική, η δική μου τουλάχιστον, λέει σαμποτάζ.

Και για να είμαι ακριβής, σαμποτάζ με σκοπό να βλάψει τη χώρα στο σύνολό της. Με σκοπό να σπείρει χάος, οργή και στο τέλος, απόγνωση. Αυτή που δημιουργείται βλέποντας καρβουνιασμένα δέντρα και μαζεύοντας πτώματα ζώων και ανθρώπων. Αυτή που δημιουργείται από τη θέα της φλόγας, τη μυρωδιά του καπνού και τη στάχτη που πέφτει πάνω μας. Αυτή που δημιουργείται όταν περάσεις το κατώφλι αυτού που κάποτε ήταν το σπίτι σου.

Το αίσθημα της απόγνωσης δε, θα ενταθεί το επόμενο διάστημα, στο aftermath που λένε. Όταν όλοι μας συνειδητοποιήσουμε ότι τα χειρότερα είναι μπροστά μας. Οι περικοπές που πρέπει να γίνουν για να βρεθούν χρήματα γι’ αποζημιώσεις. Οι αυξήσεις σε βασικά αγαθά. Η ενδεχόμενη έλλειψη αγαθών. Οι διακοπές στο ρεύμα και το ίντερνετ. Ακόμη και τα καινούργια έγγραφα (ταυτότητες, διπλώματα) που πρέπει να εκδοθούν. θα δούμε κόσμο να τραβάει κυριολεκτικά τα μαλλιά του γιατί δε θα μπορεί να κάνει κάτι.

Παράλληλα, διασπώντας και καταπονώντας τις δυνάμεις ασφαλείας, μπορείς ως Πέμπτη Φάλαγγα, να κινηθείς ευκολότερα μέσα στον αστικό ιστό. Στον οποίο θα συμπιεστούν όλοι όσοι χάσουν τα σπίτια τους, επιβαρύνοντας τη λειτουργία του. Θυμάστε στη δεύτερη παράγραφο που γράφω ότι θα έχουμε κι άλλα; Αυτή τη στιγμή, παίζει η είδηση της σύλληψης μιας γυναίκας για απόπειρα εμπρησμού στο Πεδίον του Άρεως. Αν δεν ξέρετε που είναι, δείτε το στο χάρτη: https://bit.ly/3yupD19

Ο στόχος βέβαια (διότι όπως είπα η πυρκαγιά είναι μέσο), η κατάληψη της εξουσίας. Δυστυχώς στην Ελλάδα έχουμε αρκετές ομάδες και συνιστώσες από διάφορους ιδεολογικούς χώρους (δύο) που δεν έχουν κανένα πρόβλημα να μας κάψουν όλους ώστε να γίνουν Δεσπότες και Τύραννοι. Δεν είναι φιλάνθρωποι, δεν είναι φιλόζωοι, το μόνο που είναι, αδίστακτοι.

Επειδή όμως το «έργο» που έχουν αναλάβει είναι τεράστιο για τις ικανότητές τους, βλέπω να συνδαυλίζεται από ξένες δυνάμεις και σκοτεινά κέντρα εξουσίας. Ο υπ’ αριθμόν ένα υποψήφιος είναι πάντα η Τουρκία. Δεδομένου όμως ότι αφενός η Τουρκία επίσης καίγεται (για πρώτη φορά) και αφετέρου ότι έχουν ξεσπάσει πυρκαγιές στο μισό πλανήτη, οι υποψίες μας πρέπει να στραφούν αλλού.

Σε χώρες που όχι μόνο δεν καίγονται την παρούσα χρονική στιγμή (και γενικά) αλλά και που τους τρώει να γίνουν παντοκράτορες ουρανού και γης, ορατών τε πάντων και αοράτων. Αν παρεμπιπτόντως η Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών έχει αλγόριθμους που θα την οδηγήσουν στο άρθρο, να δηλώσω πως δεν έχω κανένα στοιχείο ή πληροφορία, παρά μόνον το ένστικτό και το μυαλό μου. Πάντως, δεν αναφέρομαι στο Βέλγιο.

Πόλεμος λοιπόν κυρίες και κύριοι. Και όταν ο πόλεμος φτάνει στην πόρτα σου, έχεις τρεις επιλογές. Να το βάλεις στα πόδια, να παραδοθείς ή ν’ αντισταθείς.

• Να φύγουμε να πάμε που;  Εκτός του ότι ανήκουμε εδώ, δε μας θέλει και κανείς.
• Να παραδοθούμε; Μετά το «Μολών Λαβέ» έχουμε χάσει το δικαίωμα. Επίσης, παρά τα smartphones και το ψωμί χωρίς γλουτένη, δε φλωρέψαμε ακόμη τόσο.
• Τι μένει λοιπόν; Η αντίσταση.

Φανταστείτε αυτό που ζούμε ως μια μεσαιωνική πολιορκία ενός κάστρου. Στις πολεμίστρες είναι οι στρατιώτες που μάχονται με τις ορδές των βαρβάρων και οι πολίτες που βρίσκονται μέσα απ’ τα τείχη δεν κρύβονται σε κελάρια όπως αρέσκεται να μας δείχνει το Χόλυγουντ αλλά βοηθούν όπως μπορούν. Κουβαλώντας προμήθειες, βράζοντας νερό, περιθάλποντας τραυματίες και πετώντας πέτρες. Οι στρατιώτες της πρώτης γραμμής είναι οι πυροσβέστες. Εμείς, οι πολίτες, οφείλουμε να κάνουμε τα υπόλοιπα.

Η αρχή έχει γίνει. Συλλογή τροφίμων, διάθεση χώρων, μεταφορά ζώων, αναδημοσιεύσεις χρήσιμων πληροφοριών μέσω social media. Για τη συνέχεια παρατήστε τις φωτογραφίες με τους καπνούς και τα pray for Greece, πάρτε τα πόδια σας και κάντε κάτι από τα παραπάνω. Έστω κι ένα. Ξεχάστε για λίγο τι σας χωρίζει κι επικεντρωθείτε στο τι σας ενώνει. Και αυτό που σας ενώνει είναι ότι γι’ αυτούς που βάζουν τις φωτιές είστε το ίδιο αναλώσιμοι.

Εδώ θα βρείτε μια χρήσιμη πληροφορία: https://bit.ly/3lEDfTC

Εδώ περισσότερες (scroll down μετά το Χαρδαλιά): https://www.civilprotection.gr/el

Εδώ σχετικό άρθρο: https://bit.ly/3itwJxi

Κι εδώ, την ευχή μου ως νονός.