Αν υπήρχε προστάτης-φιλόσοφος των Ντελιβεράδων όπως υπάρχει προστάτης-άγιος, σίγουρα θα ήταν ο Διογένης.
Αυτό μου ήλθε στο μυαλό τις προάλλες όπου είχα πάει να κάνω μια παραγγελία σ’ έναν πελάτη από τους επονομαζόμενους «δύσκολους». Ήτοι, δεν έχω όνομα στο κουδούνι, δεν απαντώ στο κινητό και πρέπει να επικοινωνήσεις μαζί μου τηλεπαθητικά.
Εκτός αυτών παρεξηγήθηκε διότι χρησιμοποίησα τον ανελκυστήρα ν’ ανέβω στον τρίτο, με τις τιμές που έχει πάει το ρεύμα σήμερα, αυτό το μονολογούσε και τον άκουγα όσο ανέβαινα.
Βγαίνω χαμογελαστός κάτω από τη μάσκα (γιατί ένα 20% των πελατών τη θέλει ακόμη) του δίνω την παραγγελία, την ελέγχει μη λείπει κάνα πατατάκι από την κλειστή σακούλα και μου λέει με ύφος:
-Δεν πιστεύω να θέλεις και τσιπς.
Αυτό αρχικά με μπέρδεψε γιατί κρατούσε τα τσιπς στα χέρια του. Κατάλαβα όμως γρήγορα ότι αναφερόταν στο φιλοδώρημα ή tips στην αγγλική.
-Όχι, του απαντώ, είμαι Διογενικός.
-Τι είσαι; (μάλλον φαντάστηκε κάτι σα μουσουλμάνος).
-Ακολουθώ τη μέθοδο του Διογένη και το άγαλμα.
Εκεί τον βραχυκύκλωσα τελείως.
-Τι είναι αυτό;
-Δεν πιστεύω να θέλετε να σας τη διηγηθώ. Καλό σας βράδυ.
