Το παράδοξο της προετοιμασίας αναφέρεται στο πώς τα προληπτικά μέτρα μπορεί να φαίνονται στους πολλούς σαν χάσιμο χρόνου, τόσο πριν όσο και μετά το γεγονός για το οποίο εφαρμόστηκαν εξαρχής.
Τα παράδοξο της προετοιμασίας στην Ελλάδα το λέμε φύλαγε τα ρούχα σου να έχεις τα μισά, πολλές φορές πάει το σταμνί στη βρύση αλλά μια θα σπάσει και τέλος, ο Διάολος έχει πολλά ποδάρια, όσα και να σπάσει θα του μείνουν.
Ο μάστορας του παραδόξου της προετοιμασίας ήταν ο Ναπολέοντας. Πριν πάει σε μια εκστρατεία σκεφτόταν ότι όλα δε θα πάνε απλά στραβά, θα πάνε περισσότερο χειρότερα απ’ όσο ήταν ανθρωπίνως δυνατό στις μέρες του. Τηρουμένων των αναλογιών πάντα, ο μακαρίτης περίμενε ότι θα τους την πέσουν μέχρι και ζόμπι. Στη μάχη όμως έκανε λες και πήγαιναν όλα πρίμα.
Το παράδοξο της προετοιμασίας έχει ισχή σε μεγάλες κλίμακες. Κάποιος που δε βρίσκει περιττό το να βουρτσίζει τα δόντια του ακόμα και αν δεν έχει προβλήματα στοματικής υγιεινής, θα απορήσει ή και θα δυσανασχετήσει με τα πολλά μέτρα για επικείμενες πυρκαγιές. Ιδιαίτερα όταν απαιτούνται πολλά χρήματα.
Ακόμη και αν οι πυρκαγιές συμβούν και είναι μικρής έντασης, δε θα το αποδώσει στην αποτελεσματικότητα των μέτρων, αντίθετα θα θεωρήσει αυτά τα μέτρα υπερβολικά, με βάση πάντα τη ζημιά που (δεν) έγινε. Άλλωστε περισσότερες φορές οι καταστροφές αποσοβούνται παρά γίνονται και αυτό από μόνο του «βοηθά» το παράδοξο να υπάρχει.
Από την άλλη εάν τα μέτρα παρθούν και αποτύχουν, η πλειοψηφία δε θα εστιάσει στο αποτέλεσμα αλλά στο «ε, τόσα κάναμε τι περισσότερο έπρεπε (ή μπορούσαμε) να κάνουμε;» Δηλαδή η εκ των προτέρων σκέψη και οργάνωση θα είναι αρκετή.
Αυτό κάνει, όπως καταλαβαίνετε, δυσκολότερη τη ζωή όσων έχουν σα σκοπό ή σαν επάγγελμα την προστασία του περιβάλλοντος, της κοινωνίας και τη δική μας. Τώρα βέβαια καλύτερα να λαμβάνουν παραπάνω μέτρα και ας μη χρειάζονται παρά λιγότερα και να τρέχουμε όλοι μαζί, κυριολεκτικά πολλές φορές.
Ας το σκέφτονται όπως ακριβώς και όταν πηγαίνουμε σε μια δημόσια υπηρεσία. Κουβαλάμε ό,τι χαρτί μας έχουν πει συν εφτά-οχτώ ακόμη, για παν ενδεχόμενο. Καλύτερα να μην έρθει το «ενδεχόμενο» παρά να κανονίσουμε καινούριο ραντεβού, ένας Θεός ξέρει πότε.
Ένα ωραίο παράδειγμα για το παράδοξο (στ’ Αγγλικά) διαβάστε σε αυτό το άρθρο.
