Το πάρκινγκ είναι από τ’ αγαπημένα μου θέματα όπως θα έχετε ήδη διαπιστώσει. Αν όχι, μπορείτε να το διαπιστώσετε προστρέχοντας εδώ https://bit.ly/2XW2ZNY καθώς κι εδώ https://bit.ly/2AAeaUH. Όχι ότι αντιμετωπίζω πρόβλημα πάρκινγκ με το μεταλλικό μου πόνυ, αλλά όπως και να το κάνουμε, είναι ένα κοινωνικό ζήτημα που χρήζει συνεχούς σχολιασμού.
Καλλιθέα, κεντρικός δρόμος. Ένας μαγαζάτορας έχει βάλει μια καρέκλα στο δρόμο μπροστά στο μαγαζί, για να πιάσει το χώρο. Αγαπημένη τακτική των μαγαζάτορων που περιμένουν φορτηγό με προμήθειες. Αυτό βασικά όχι μόνον δεν επιτρέπεται αλλά τιμωρείται και με σημαντικό πρόστιμο (εδώ το σχετικό αρχικό ΦΕΚ του 1999 https://bit.ly/2z3FRVt). Φυσικά, όπως ακριβώς και στην τοποθέτηση μπάζων σε κάδους σκουπιδιών, το κάνουν μέχρι να τους πιάσουν.
Σήμερα όμως, εφαρμόστηκε μία πράξη που η σελίδα χωρίς να την επικρίνει ή να την επιδοκιμάζει, θεωρεί ότι ο καλύτερος χαρακτηρισμός που μπορεί να της δοθεί είναι «πράξη κοινωνικής δικαιοσύνης». Μπροστά μου και σε κάμποσα μέτρα, είναι ένα μηχανάκι που το καβαλάνε δύο. Καθώς περνούν από το εν λόγω κατάστημα, σταματούν, κατεβαίνει ο συνοδηγός, βουτά την καρέκλα, ξανακαβαλάει και από δω παν κι οι άλλοι.
Τους παίρνει χαμπάρι ο μαγαζάτορας, πετάγεται έξω, μα μέχρι να προλάβει να τους δει καν, έχουν εξαφανιστεί. Βρίζεται με κανά δυο οδηγούς που γελούν και του λένε «καλά να πάθεις καραγκιόζη», μπαίνει μέσα στο μαγαζί κι επιστρέφει με μια δεύτερη καρέκλα, ίδια με την πρώτη. Χάλασε το σετ.
Κανονικά θα έπρεπε να κάτσει πάνω στη δεύτερη καρέκλα μπάστακας, να φυλάει καραούλι μέχρι να έρθει το φορτηγό. Και καταλαβαίνω τη δυσκολία να το κάνει, όμως το λέω διότι την πρώτη καρέκλα, την είδα πεταμένη λίγο παρακάτω. Αυτό μου δημιουργεί την εντύπωση ότι οι καρεκλοτιμωροί θα επιστρέψουν στον «τόπο του εγκλήματος» να ολοκληρώσουν το είτε ρεβανσιστικό είτε αλά Ντουμπρόβσκι έργο τους, ανάλογα.
Είπα για μια στιγμή να σταματήσω να την τραβήξω μια φωτογραφία, ως πειστήριο, είχα όμως πίσω μου έναν κόπανο με το κινητό στο αυτί κι έπρεπε να τον αποφύγω.