Κυριακή βράδυ έριξε στο λεκανοπέδιο μια καλή βροχή.
Τι είναι αυτό που κάνει μια βροχή «καλή;» Τρία πράγματα. Η διάρκεια, η ένταση και η καθαρότητα.
Διάρκεια: Τέσσερεις ωρίτσες ασταμάτητα. Μπόλικο νεράκι να πιει η γη να ξεδιψάσει όπως λένε τα βιβλία που δεν είναι γραμμένα με «Τεχνητή Νοημοσύνη».
Ένταση: Όση έπρεπε για ν’ απορροφηθεί ομαλά το νερό από το έδαφος, όπου υπάρχει. Ιδιαίτερα χρήσιμο για περιοχές οι οποίες έχουν καεί πρόσφατα και δεν έχουν δέντρα ώστε να συγκρατήσουν το χώμα.
Καθαρότητα: Συνήθως η βροχή φέρνει λάσπη αλλά η συγκεκριμένη ήταν τόσο καθαρή που τα οχήματα όχι απλά δε βρώμισαν, ήταν σα να πέρασαν από επαγγελματικό πλυντήριο. Αυτό το ξέρω γιατί το μεταλλικό πόνυ έλαμπε. Ως και οι καθρέφτες έμοιαζαν να έχουν γυαλιστεί με υγρό για τζάμια.
Τέτοια βροχή έλεγαν οι παλιοί πως είναι καλή για να λούζεσαι. Τα μαλλιά σου όχι μονάχα θα δυναμώσουν αλλά θ’ αποκτήσουν και λάμψη. Μετεωρολογικά δε μπορώ να το εξηγήσω, έχω ρωτήσει έναν επιστήμονα και περιμένω απάντηση.
Πάντως δεν ξέρω αν πρόκειται για ευχή ή κατάρα μα το να βρέχει στον τόπο σου όταν όλοι ουρλιάζουν για την επικείμενη ξηρασία που όπου να’ ναι θα μας εξαφανίσει ως είδος, είναι τουλάχιστον αξιοπρόσεκτο.
Η σκέψη αυτή έρχεται σε συνέχεια της χτεσινής.