Η τεχνητή νοημοσύνη έκανε την παρθενική της εμφάνιση το 1952 όταν ένας Arthur Samuel δημιούργησε ένα λογισμικό που μπορούσε να μάθει να παίζει μόνο του ντάμα.

Από τότε κύλησε πολύ νερό στ’ αυλάκι και τον τελευταίο χρόνο βλέπουμε μια έκρηξη στα της τεχνητής νοημοσύνης, από ChatGPT μέχρι sex dolls με προσωπικότητα που δε θα σου κάθονται αν δεν τους αρέσεις.

Όταν ήμουν στο σχολείο, πριν εκατοντάδες σκυλίσια χρόνια, την τεχνητή νοημοσύνη και όλα τα σχετικά τα κατηγοριοποιούσαμε κάτω από τη λέξη «Ρομπότ». Και παρότι πιο απλές εποχές, οι ανησυχίες γύρω από τη θέση των «Ρομπότ» στην κοινωνία, δεν έλειπαν.

Θυμάμαι χαρακτηριστικά μια παράγραφο σ’ ένα βιβλίο να λέει: «Τα Ρομπότ υπερτερούν στα πάντα έναντι των ανθρώπων εκτός από δύο σημεία. Δε μπορούν ν΄ αναπαραχθούν μόνα τους (για τώρα) και δεν έχουν φαντασία».

Το τελευταίο είναι ίσως και το πιο ουσιώδες. Ο άνθρωπος ό,τι και να σκεφτεί μπορεί να το κάνει. Εύκολα, δύσκολα, γρήγορα, αργά, καλά, κακά, θα το κάνει. Η μηχανή, όπως και η επιστήμη, περιορίζεται στα στοιχεία. Αυτό είναι καλό για να δημιουργήσεις τις συνθήκες εκείνες όπου ένας οργανισμός μπορεί να υπάρξει αλλά όχι και να ζήσει, με την έννοια που εμείς δίνουμε στη «ζωή».

Και για περισσότερα The Natural Body