Όταν οι θεοί νίκησαν τους Τιτάνες, τους κλείδωσαν στα Τάρταρα κι ανέθεσαν τη φύλαξή τους στους Εκατόγχειρες.
Οι γίγαντες με τα πενήντα κεφάλια και τα εκατό χέρια ήσαν οι πλέον κατάλληλοι δεσμοφύλακες μα όχι ιδιαίτερα πρόθυμοι να περάσουν τη ζωή τους εγκλωβισμένοι στα έγκατα της γης. Έτσι άρχισαν τις διαπραγματεύσεις με τους θεούς για τις βάρδιες.
Οι θεοί είχαν έναν ακόμη λόγο να τους θέλουν μακριά από την επιφάνεια. Κι αυτός ήταν ότι οι Εκατόγχειρες είχαν το κακό συνήθειο να επηρεάζουν αρνητικά τα καιρικά φαινόμενα δημιουργώντας κατά κύριο λόγο βίαιες καταιγίδες.
Η αρχική πρόταση ήταν να περνούν εννιά μήνες στα Τάρταρα και να βγαίνουν τους τρεις χειμερινούς που ούτως η άλλως οι καταιγίδες είναι αναμενόμενες. Εκείνοι αντιπρότειναν έξι μήνες μέσα έξι μήνες έξω. Οι διαπραγματεύσεις είχαν φτάσει σε αδιέξοδο.
Η Αθηνά έδωσε τη λύση λέγοντάς τους να δεχτούν και μερικές φορές θα τους επιτρέπεται να βγαίνουν και τους υπόλοιπους μήνες και να διαταράσσουν την ηρεμία γιατί «κι αν καμιά φορά μέσα στη γαλήνη ξεσπά η καταιγίδα, αυτό είναι η ζωή».