Το λοιπόν, καθόμαστε στη βεράντα του εξοχικού οίκου, holiday house για τους αγγλομαθείς, και χαζεύουμε το ποτάμι. Επειδή βρισκόμαστε όμως στο 2017, το κλιματιστικό δουλεύει στο φουλ. Κάποια στιγμή, αρχίζει να στάζει πάνω στο δερμάτινο καναπέ ( μεγαλεία ), και φωνάζουμε το συντηρητή. Έρχεται ένας ψηλός, λιπόσαρκος, με αχυρένια μαλλιά και πορτοκαλί παντόφλες σαν αυτές που φοράγαμε στο στρατό, αρχές ’90.
Κατόπιν ενδελεχούς έρευνας, αποφαίνεται ότι ο σωλήνας της αποχέτευσης έχει φρακάρει από ένα μικρό σμήνος μελισσών οι οποίες τον χρησιμοποιούν σα φωλιά. Παίρνει ένα μακρύ σύρμα και αρχίζει να καθαρίζει το σωλήνα, ξιφομαχώντας με τις μέλισσες που αρνούνται να τον εγκαταλείψουν.
Μετά από λίγα λεπτά μας ανακοινώνει ότι χρειάζεται ένα μακρύτερο σύρμα. Αφήνει το δωμάτιο και επιστρέφει κρατώντας το ίδιο ακριβώς σύρμα. Ίσως γιατί το όπλο του αξίζει μία δεύτερη ευκαιρία. Αφού αναμενόμενα, ξαναποτυγχάνει, αποφασίζει να χρησιμοποιήσει πλέον το βαρύ πυροβολικό.
Φέρνει όλη την κουλούρα με το σύρμα, περίπου 8 μέτρα, και καθαρίζει τελικά την αποχέτευση του κλιματιστικού. Πριν αποχωρήσει θριαμβευτής μας ανακοινώνει:
«Δεν είχε μόνο μέλισσες ο σωλήνας, είχε ΚΑΙ αράχνες!!!»