Όπως ήδη θα γνωρίζετε, όταν κάποιος σας παραδίδει ένα πακέτο με κάτι που έχετε παραγγείλει, αυτό είναι κλειστό.
Τι πιο λογικό άλλωστε, για να αποφευχθούν φαινόμενα ζημιών, αλλοιώσεων κι ελλείψεων. Κάποιος θα σκεφτεί ότι μια καλοσφραγισμένη συσκευασία ευχαριστεί τον πελάτη και προσδίδει μια αίσθηση ασφάλειας στον ίδιο και σοβαρότητα ως προς την εταιρεία. Συνήθως ναι, πάντα όχι.
Υπάρχει μια κατηγορία πελάτων που βλέπει τη συσκευασία ως προσπάθεια εξαπάτησης, του στυλ «γουρούνι στο σακί». Και απαιτεί πριν παραλάβει να ελέγξει το προϊόν αν είναι της αρεσκείας της. Αυτό συμβαίνει μόνο με όσους έχουν επιλέξει ως μέθοδο πληρωμής την ηλίθια επιλογή της αντικαταβολής. Σε όλον τον κόσμο πληρώνουν online κι εμείς παίζουμε ακόμη με τα φραγκοδίφραγκα.
Πελάτης που έχει παραγγείλει κινητό κι επιμένει όχι απλά να το ανοίξει αλλά και να το δοκιμάσει πριν το πληρώσει. Στην αρχή το πάω λογικά. Του λέω ότι απλά το παραδίδω, αν το ανοίξει και δε το θέλει από μένα δε το παίρνουν πίσω και θα το χρεωθώ, πρέπει αν το παραλάβει και αν κάτι χρειαστεί χρειαστεί θα το βρει με την εξυπηρέτηση πελατών. Όχι, να το δοκιμάσω αλλιώς δε το πληρώνω. Σημαντική λεπτομέρεια, το κινητό είναι στο δικό μου χέρι.
Συνεχίζω λογικά. Ρε καλέ μου, αν πας στο κατάστημα να το πάρεις, θα το ανοίξεις να το δοκιμάσεις; Στο κατάστημα είναι άλλο. Βλέπω ότι δε βγάζω άκρη και σύμφωνα με την πολιτική των περισσοτέρων εταιρειών (εκτός εκείνων που πουλάνε παντελώς άχρηστα πράγματα όπως ταμπάκο) πρέπει να σηκωθώ και να φύγω. Αλλά βλέπετε μερικές φορές εγώ καβαλάω το σκούτερ κι εμένα με καβαλάει ο διάολος.
-Άκου τι θα κάνουμε. Θα πάω να τελειώσω τις υπόλοιπες παραδόσεις που έχω και μετά θα γυρίσω να σου το αφήσω για σήμερα όλη μέρα και αύριο το πρωί. Περνάω εγώ το μεσημεράκι, το έχεις δοκιμάσει εσύ και είτε μου το πληρώνεις είτε το τυλίγω σε μια εφημερίδα και το παίρνω πίσω.
-Σοβαρά θα το κάνεις αυτό;
-Παιδιά είμαστε τώρα; Κατά τις έξι θα περάσω, να με περιμένεις.
Ακόμα περιμένει.
