Να δηλώσω εξ’ αρχής ότι η γνώμη μου για την οποιαδήποτε Τράπεζα, δεν είναι η καλύτερη. Πιστεύω ακράδαντα ότι παρά τους αιώνες που εφαρμόζουν ένα χρηματοπιστωτικό σύστημα, δεν έχουν καταφέρει να ξεφύγουν από τη λογική του αργυραμοιβού. Παρ’ όλα ταύτα επειδή κάθε νόμισμα έχει δύο όψεις, ακόμη και το τραπεζικό, είναι καλό και ο πελάτης να προσέχει, κάθε φορά που συναλλάσεται μαζί τους.

Σκηνικό: Τράπεζα, γκισέ, υπάλληλος, ωρυόμενος πελάτης. Πηγή της αγανάκτησης που τον κάνει να ουρλιάζει σα λεοπάρδαλη, είναι μια υπερχρεωμένη πιστωτική κάρτα. Ο πελάτης διατείνεται ότι η τράπεζα τον έχει χρεώσει παράνομα με 800 ευρώ και θα κάνει, θα δείξει, θ’ αυτώσει.

Ακολουθεί ο εξής διάλογος μεταξύ υπαλλήλου και πελάτου (όπου βρίζει θα γράφω μπιπ):

Υ: Έχετε λάβει αντίγραφο των τελευταίων κινήσεων της κάρτας σας;

Π: Τι να τα κάνω τα αντίγραφα; Δεν ξέρω τι ξοδεύω; Έχω κάρτα σαράντα χρόνια, ποτέ δε χρεώθηκα τζάμπα, μπιπ μου.

Υ: Θέλετε να μου δώσετε την κάρτα σας να ελέγξω τις κινήσεις σας.

Π: (ψάχνοντας νευρικά το πορτοφόλι του). Που είναι η μπιπ κάρτα, μπιπ; Μπιπ το μπιπ που την πέταγε. Να, πάρτη και διόρθωσε το λάθος μη τα πάρω, πάω στα κεντρικά και τους μπιπ όλους τους.

Υ: Βλέπω μία χρέωση 810 ευρώ. Έγινε μία αγορά σε ένα κατάστημα (αναφέρει το όνομα μιας αλυσίδας κινητής τηλεφωνίας και ίντερνετ). Συνήθως τέτοια ποσά έχουν να κάνουν με αγορά υπολογιστών ή κινητών. Σαν αυτό που κρατάτε.

Το οργίλο ύφος του πελάτη, μετατρέπεται σε αμήχανο. Όλη η Τράπεζα έχει καταλάβει ότι η αμαρτωλή χρέωση αφορά το συγκεκριμένο κινητό και με τεράστιο ενδιαφέρον περιμένει τη συνέχεια του δράματος. Τη λύση, σαν από μηχανής θεός, δίνει η Διευθύντρια του καταστήματος.

«Πιστεύω ότι τους είπατε να σας κάνουν άτοκες δόσεις αλλά δεν το έκαναν. Και περιμένατε ότι θα πληρώσετε μία δόση αυτή τη φορά».

Ο πελάτης ψελλίζει κάτι και με κατεβασμένο κεφάλι αποχωρεί. Ο επίλογος έρχεται από το στόμα της Διευθύντριας.

«Αν μπλέξεις με Τράπεζες, δεν μπιπ με τίποτα».