Η Φαινίνδα είναι ένα αρχαίο Ελληνικό παιχνίδι. Η λέξη προέρχεται από το ρήμα «φενακίζω», που σημαίνει εξαπατώ, καθώς οι παίκτες παραπλάνουν ο ένας τον άλλο, προσπαθώντας να πετάξουν την μπάλα σε άλλον συμπαίκτη από αυτόν που φαινομενικά στοχεύουν.

Η Φαινίνδα ήταν ένα παιχνίδι που παιζόταν κυρίως από κορίτσια και ακολουθούσε τους εξής κανόνες:

Μετά από κλήρωση, μια από τις συμμετέχουσες αναλάμβανε το ρόλο του «κεντρικής» και είχε στην κατοχή της τη μπάλα, ενώ τα υπόλοιπα κορίτσια σχημάτιζαν έναν κύκλο γύρω της, με το πρόσωπό τους προσανατολισμένο προς το κέντρο.

Το κορίτσι που βρισκόταν στο κέντρο κοιτούσε κάποια από τις παίκτριες στην περιφέρεια ολόγυρά της, ενώ πετούσε τη μπάλα είτε σε αυτήν απροειδοποίητα είτε προς κάποια άλλη.

Αν η κοπέλα τώρα κατάφερνε να την πιάσει, άλλαζε θέση με την «κεντρική» αλλιώς αποβαλλόταν από το παιχνίδι.  Νικήτρια ανακηρύσσονταν όποια κατάφερνε να αποβάλλει όλες τις υπόλοιπες. Το πιο κοντινό που έχουμε σε αυτό σήμερα, είναι τα «μήλα».

Η Φαινίνδα, με την διασκεδαστική και εντυπωσιακή της φύση, παρείχε μια μοναδική ευκαιρία σε κορίτσια να αναπτύξουν τις κινητικές τους δεξιότητες, τη συνεργασία και τον ανταγωνισμό, δημιουργώντας αξέχαστες στιγμές διασκέδασης. Πολλοί ερευνητές μάλιστα, πιστεύουν ότι η Φαινίνδα ήταν το παιχνίδι που έπαιζε η Ναυσικά με τις φίλες της όταν ανακάλυψαν τον Οδυσσέα αναίσθητο.

Αυτό το καθηλωτικό παιχνίδι, το οποίο αποτελεί μέρος της πολιτιστικής μας κληρονομιάς, αναμφίβολα εστιάζει τόσο στον κεντρικό ρόλο της περιφερειακής και ομαδικής συνεργασίας αλλά και στην ανατροπή των ρόλων.

Εάν το άρθρο σας κίνησε την περιέργεια και θέλετε κι εσείς να παίξετε Φαινίνδα, μπορείτε να παρακολουθήσετε πρώτα αυτό εδώ το βίντεο από το 2.30 και μετά.