Τις παλιές καλές εποχές που όλα ήταν πιο αγνά και πιο δύσκολα, ένας από τους κύριους λόγους που περιμέναμε το καλοκαίρι ήταν και τα παγωτά. Με αγνότερα υλικά, σε προσιτές για όλους τιμές και μ’ ένα εξαιρετικό δίκτυο διανομής, νοστίμιζαν τ’ απογεύματά μας. Ακόμη και οι πλέον hardcore νοικοκυρές που έφτιαχναν τα πάντα μόνες τους, ενέδιδαν στην ευκολία και τη γεύση ενός «ετοιματζίδικου» παγωτού.
Παρακάτω, σας παραθέτω μία λίστα με δέκα, από τα πολλά, αξέχαστα παγωτά της δεκαετίας του ’80.
1. ΓΡΑΝΙΤΑ TURBO.
Πριν η πολιτική ορθότητα μας πιάσει από το λαιμό και δεν μας επιτρέψει να κάνουμε πλάκα ούτε για τον εαυτό μας, υπήρχε η γρανίτα TURBO. Με το υπέροχα cult σλόγκαν «Πάνω-κάτω, πάνω-κάτω, κούνα γλέντα το και φάτο» και σε δύο γεύσεις, φράουλα-πορτοκάλι, η αθώα έκφραση «πάμε να γλύψουμε», γαλούχησε εν αγνοία της μιαν ολόκληρη γενιά προ-εφήβων σε νέες γευστικές απολαύσεις με τη χρήση της γλώσσας.
Εναλλακτικά, η γρανίτα Grillo.
2. ΛΑΚΙ ΚΑΠ ( LUCKY CAP).
Μαζί με το Lucky Boy, το Lucky Girl και το Froggy, ήταν η ΚΟΥΚΟΥΡΟΥΚΟΥ των παγωτών. Δηλαδή το παγωτό που αγόραζες όχι για τη γεύση του αλλά για το παιχνίδι που είχε στον πάτο. Ευτελούς χρηματικής αξίας, κάτι μπρελόκ και συναφή μασκαραλίκια, αλλά μεγάλης συναισθηματικής. Ιδιαίτερα τις εποχές που τα παιχνίδια ήταν πανάκριβα και τα βλέπαμε μόνον κάθε Χριστούγενννο και Πάσχα. άντε και σε κανά πανηγύρι. Επιπροσθέτως, τα δώρα του εν λόγω παγωτού είχαν μεγάλη ανταλλακτική αξία, είτε με άλλα δωράκια είτε με «χαρτάκια» της Panini.
3. ΠΑΓΩΤΟΓΚΟΦΡΕΤΑ SERENATA.
Μιλώντας για ΚΟΥΚΟΥΡΟΥΚΟΥ, είμαι σίγουρος ότι οι περισσότεροι έχετε δει μία από τις φοβερότερες διαφημίσεις ενός συγγενικού προϊόντος, της ίδιας εταιρείας, τη Σερενάτα, που προβλήθηκε ποτέ στην Ελληνική τηλεόραση. «Πάνω-κάτω σοκολάτα, να ποια ειν’ η Σερενάτα» και στην απίθανη περίπτωση που δεν ξέρετε για τι μιλάω, παρακολουθήστε τη κάτωθι:
4. MARENGATA.
Ένα από τα νοστιμότερα παγωτά. Με σοκολάτα, βανίλια, μαρέγκα και κεράσι ολοκληροό, όπως μας ενημερώνει το σχετικό διαφημιστικό. Το οποίο διαφημιστικό, αντανακλά πλήρως το πνεύμα της εποχής που απαιτούσε όλα, να πωλούνται με τέχνη. Τίμος Περλέγκας και Φρύνη Αρβανίτη σε δράση. Και η Μαφία δεν ήταν ποτέ πριν τόσο αστεία και συμπαθητική.
5. ΠΥΡΑΥΛΟΣ TEXAS.
Ο Χάρυ Κλυν έχει διαφημίσει σχεδόν τα πάντα. Από περιοδικά με τηλεοπτικό πρόγραμμα μέχρι μακαρόνια και σαλάμια. Σιγά μη του γλίτωναν τα παγωτά. Ο πύραυλος TEXAS, στηρίζεται ακριβώς στο κωμικό του ταλέντο και την ικανότητά του ν’ αλλάζει περσόνες για να πουλήσει. Γιατί, μεταξύ μας, κυκλοφορούσαν και μεγαλύτεροι και καλύτεροι, στην εποχή του. Παρ’ όλα ταύτα, το «Μιχαλάκη, όχι στα βαθιά παιδί μου» ήταν η απόλυτη φράση-κλειδί για πολλά από τα καλοκαίρια μας.
7. ΠΥΡΑΥΛΟΣ CORNETTO.
Η Ελληνική αγορά παγωτών ήταν για χρόνια καρτέλ. Τέσσερις άντε πέντε, Ελληνικές γαλακτοκομικές εταιρίες μονοπωλούσαν τα ψυγεία των περιπτέρων και των ψιλικατζίδικων της επικράτειας. Η πρώτη αλλοδαπή σοβαρή προσπάθεια να σπάσει τον κύκλο των πωλημένων παγωτών, έγινε από την ALGIDA. Το Cornetto ήταν ένας απλούστατος πύραυλος, που λανσαρίστηκε όμως με ένα εξαίρετο και εξαφανισμένο διαφημιστικό. Με στίχους «Αν ψάχνεις να βρεις καρδιά ν’αγαπήσεις, αν θέλεις στα πέλαγα του ονείρου να ζήσεις» μετατρέψανε την παγωμένη κρέμα του και τη φτωχή σοκολάτα, σε ένα πρώτης τάξεως εργαλείο του φλέρτ, υποσκελίζοντας τα κλασσικά λουλούδια.
8. ΞΥΛΑΚΙ LOLIPOP.
Τη δεκαετία του ’80 κυκλοφόρησαν πολλές γρανίτες. Φαντάζομαι γιατί ήταν ευκολότερες στη δημιουργία από τα κρεμώδη παγωτά και γιατί μέχρι τον καύσωνα του 1987, όπου το κλιματιστικό έπαψε να θεωρείται περιττή πολυτέλεια, προσέφεραν και περισσότερη δροσιά. Είχαν επίσης και το πλεονέκτημα να λιώνουν πιο δύσκολα. Το LOLIPOP, είχε την πρωτοποριακή ιδέα να συνδυάσει τις δύο γεύσεις του, φράουλα και λεμόνι, επί δύο. Δάγκωνες το πάνω στρώμα φράουλας και να σου από κάτω το λεμόνι. Δάγκωνες το λεμόνι και καταλάβατε τι εννοώ. Είχες έτσι την πετυχημένη ψευδαίσθηση ότι έτρωγες τέσσερα παγωτά σ’ ένα.
9. ΞΥΛΑΚΙ ΡΟΖ ΠΑΝΘΗΡΑΣ.
Παιχνιδιάρικο παγωτό. Πολλή φράουλα και βανίλια και λίγη ψευτοσοκολάτα. Αλλά, στο σχήμα της μουτσούνας του Ροζ Πάνθηρα!!! Μετά απ’ αυτό, η γεύση έρχεται σε δεύτερη μοίρα. Βασικό διαφημιστικό με μουσική υπόκρουση τη δημιουργία του HENRY MANCINI που έντυσε την ομώνυμη παιδική σειρά. Και την ομώνυμη ταινία, για τους πιο σινεφίλ.
10. ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΑ ΠΑΓΩΤΑ.
Εν αρχή ην η σκόνη. Την ανακάτευες με ζαχαρούχο γάλα, την πάγωνες για 4-5 ώρες και είχες έτοιμο το κατάδικό σου οικογενειακό παγωτό. Καλυμμένο με χειροποίητο γλυκό βύσσινο και σιρόπι από νερατζολέμονο. Απαιτούσε, βεβαίως βεβαίως, τα μπράτσα του Ηρακλή για να το σερβίρεις ή εκείνα τα στρογγυλοειδή κουτάλια, που πουλούσαν τα μαγαζιά μαζί με τα κρυστάλλινα βάζα και τα δώρα γάμου. Μετά ήλθαν οι επαγγελματίες. Τα soft serve, με τεράστια ποικιλία γεύσεων, αναβάθμισαν σημαντικά τις απογευματινές βίζιτες των συγγενών, φίλων και γενικά όλων αυτών που για τις μανάδες μας ήταν πιο σημαντικοί από εμάς και σκουπιζόταν με τις καλές πετσέτες.
Τι μου θύμησες τώρα!
Τα grillo και τα turbo κάνανε sold out στο χωριό. 🙂 🙂
Ας τρωγατε παγωτό ξυλάκι κι σας έλεγα εγώ. Παγωτό χωνάκι χύμα;;; Αυτό που δεν χώνευα ήταν το κασάτο (οικογενειακό πριν τα οικογενειακά)!!!! Τι;; Δεν τα ξέρετε; Είστε τζόβενα!!!!
Το κασάτο με εκείνα τα ξερά κομματάκια από τα γλυκά κουταλιού που δεν είχαν πουληθεί