Ξερότοπος. Πέτρες, κίτρινο χορτάρι και σκόνη. Δέκα μέρες πάνω στο κάρο και η μόνη αλλαγή στο άνυδρο τοπίο είναι οι μικρόσωμοι μελαχρινοί χωριάτες που τις κοιτάζουν με περιέργεια. Λεροί, κακοντυμένοι, με πλούσια γενειάδα οι άντρες και πυκνά σγουρά μαλλιά οι γυναίκες.
Καμιά φορά τους συνοδεύουν εκείνα τα παράξενα σκυλιά. Μοιάζουν αρκετά ήρεμα αλλά τα δυνατά τους σαγόνια και τα έξυπνα μάτια τους, μαρτυρούν δύναμη ανάκατη με κρυμμένη αγριάδα. Όπως ακριβώς και οι αφέντες τους.
Ο καροτσέρης τις περιποιείται όσο καλύτερα μπορεί. Είναι χορτάτες, καθαρές και όλο αυτό το διάστημα δεν άπλωσε χέρι πάνω τους. Η γλώσσα του είναι παράξενη, δεν καταλαβαίνουν τι τους λέει. Ο μόνος τρόπος επικοινωνίας είναι οι χειρονομίες. Δε μιλούν ούτε μεταξύ τους. Περιμένουν.
Ο κακοτράχαλος δρόμος φτάνει στο τέλος του. Το κάρο σταματά και ο άνδρας τις βοηθά να κατεβούν. Προχωρά, κάνοντάς τους ταυτόχρονα νεύμα να τον ακολουθήσουν. Τα ελαφριά σανδάλια τους δεν είναι κατάλληλα για περπάτημα. Μιμούμενες τον οδηγό τους τα βγάζουν και συνεχίζουν ξυπόλητες. Οι πατούσες τους άλλωστε δεν είναι ασυνήθιστες στις καυτές επιφάνειες.
Ο προορισμός τους δεν είναι μακριά. Ένα μικρό τείχος, μια χαμηλή πύλη και μιαν αυλή. Τρία χαμόσπιτα φτιαγμένα από πέτρα, μερικές κότες που τσιμπολογούν και ένα επιβλητικό δέντρο, συμπληρώνουν το σκηνικό. Ο άντρας το δείχνει με καμάρι και αρχίζει μιαν απαγγελία που μοιάζει ατελείωτη. Από το χείμαρρο των λέξεων, συγκρατούν μόνο μία. Δρυς.
Δύο φιγούρες ξεπροβάλλουν πίσω από το μεγάλο κορμό του δέντρου. Ένας ηλικιωμένος με λευκά γένια και ένας νέος, αμούστακος ακόμη. Πλησιάζουν τον αμαξά, ανταλλάσσουν μερικές βιαστικές κουβέντες και του δίνουν ένα μικρό πουγκί που κουδουνίζει. Αυτός υποκλίνεται με σεβασμό, γνέφει έναν χαιρετισμό στα δύο κορίτσια και αποχωρεί.
Ο ηλικιωμένος τις πλησιάζει. Ένα μεγάλο χαμόγελο αστράφτει στο πρόσωπό του όταν βλέπει ότι όχι μόνον είναι ξυπόλητες αλλά τα πόδια τους έχουν βρομίσει από το χώμα. Τους δείχνει με καμάρι τα δικά του, που προφανώς έχουν χρόνια να νιώσουν το καθάρσιο άγγιγμα του νερού και με το πλέον επίσημο ύφος, τους λέει σε άψογα αιγυπτιακά:
‘΄Καλώς ήλθατε στη Δωδώνη’’.
