Με τα μέτρα που/έχει/θα επιβάλλει η Κυβέρνηση, συμβαίνει το εξής. Ενώ κανείς πλέον δεν αμφισβητεί αυτή καθ’ αυτή την ύπαρξη του COVID-19, τα μέτρα αντιμετώπισής του τα θεωρεί είτε υπερβολικά και αχρείαστα είτε ημιτελή και ανεπαρκή. Ικανοποιητικά πάντως όχι.
Στο πλαίσιο της επιβολής τους, εκτός από την επιστημονική και κοινωνιολογική τους πλευρά και σημασία, έχει αναπτυχθεί και η σχετική παραφιλολογία, όπως συνήθως γίνεται σε τέτοιες περιπτώσεις. Κυρίως για το «τι άλλα συμφέροντα κρύβονται από πίσω τους». Η σελίδα αν και μπήκε στον πειρασμό ν’ ασχοληθεί με τη συνωμοσιολογική διάστασή τους, αποφάσισε τελικά να εξετάσει μια πιο πρακτική. Έναν ενδεχόμενο σύνδεσμό τους με ένα κομμάτι της Ελληνικής οικονομίας.
Εν ολίγοις, η Κυβέρνηση παίρνει τα περισσότερα από αυτά τα μέτρα με σκοπό να χτυπήσει την παραοικονομία. Αυτό που στην πιάτσα λέμε «μαύρο χρήμα». Γι’ αυτό από τα μέτρα πλήττονται κυρίως οι επιχειρήσεις εκείνες οι οποίες είναι κοινό μυστικό ότι εισπράττουν και πληρώνουν χωρίς έκδοση μεγάλου μέρους των σχετικών αποδείξεων, άρα δεν αποδίδουν και τους ανάλογους φόρους όπως εισοδήματος και ΦΠΑ. Λίγο πιο αναλυτικά:
- Καφέ, σουβλάκια, πίτσες και σούσι. Στο take away τουλάχιστον το 30% φεύγει χωρίς απόδειξη.
- Περίπτερα. Εκτός από τις αποδείξεις, πολλά αρνούνται να πουλήσουν τσιγάρα με χρήση κάρτας διότι έχουν μικρό ποσοστό κέρδους. Και χασούρα (γιατί η χρέωση με κάρτα τουλάχιστον εντοπίζεται) και παρανομία.
- Νυχτερινά κέντρα διασκέδασης. Μαζί με τα μπουκάλια ουίσκι, δε φορολογούνται τα λουλούδια, οι παρκαδόροι και η προστασία.
- Live εμφανίσεις τραγουδιστών. Λίγο πολύ τα ίδια συν τα αδήλωτα μεροκάματά τους.
- Φεστιβάλ. Βλέπε Live λίγο πιο πάνω.
- Πανηγύρια. Η χαρτούτσα.
- Γήπεδα. Εδώ είναι λίγο πιο τραβηγμένο. Εκεί εισφοροδιαφεύγουν οι καντίνες που πουλάνε τα λουκάνικα απ’ έξω.
Υποθετικός αλλά εύλογος (plausible που λένε και στην Αγγλική) σκοπός της ΑΑΔΕ λοιπόν, είναι εκμεταλλευόμενη την όλη κατάσταση, να σπρώξει αυτό το «μαύρο χρήμα» σε πιο «άσπρες δαπάνες». Κυρίως στην κατανάλωση με κάρτες (όπου έχουν προμήθεια και οι τράπεζες), στην κατανάλωση μέσω μεγάλων «καταστημάτων» όπως Σούπερ Μάρκετ (που δεν μπαίνουν καν στη διαδικασία να μην εκδώσουν αποδείξεις), και τέλος σε online αγορές που ακόμη και αν γίνονται με αντικαταβολή μετρητών, πάλι υπάρχει το σχετικό «μονοπάτι» που οδηγεί στο πραγματικό ύψος των εισπράξεων.
Σαν αντεπιχείρημα μπορεί κάποιος να προβάλλει τη ζημιά που υφίστανται οι επιμέρους αυτές επαγγελματικές ομάδες. Σωστό, όμως η οικονομική πολιτική κάθε χώρας χαράσσεται από την εκάστοτε Κυβέρνηση και όχι από τις επαγγελματικές ομάδες. Ή πιο λαϊκά, αυτός που έχει το πεπόνι έχει και το μαχαίρι.
