Η πλειοψηφία των οδηγών αυτής της χώρας έχει δύο βασικές ελλείψεις οσοναφορά τη γνώση του χειρισμού των οχημάτων. Δεν ξέρει τι είναι το φλας και το όριο ταχύτητας.

Είμαι στο λεωφόρο Τατοΐου και πηγαίνω με τα μάτια μου δεκατέσσερα διότι τα παρακείμενα αυτοκίνητα τρέχουν λες και μεταφέρουν μόσχευμα σε ΜΕΘ. Αυτή τη φορά εκτός των συνηθισμένων προβλημάτων (βλ. κινητό στο αυτί, το αμάξι μισό μισό σε δύο λωρίδες κλπ.) έχουμε και νέα εισαγωγή.

Μεσήλικας, καούκας, μπυροκοιλιάς, που με το ένα χέρι οδηγεί και με το άλλο χαμουρεύει ένα νεαρό (ενήλικα) που κάθεται στη θέση του συνοδηγού. Όπως καταλαβαίνετε το αυτοκίνητο πάει με οχτάρια στο δρόμο, σαν πατινέρ που τον περιγράφει ο Αλέξης Κωστάλας.

Σταματάμε στο φανάρι να κάνουμε αριστερά και του κάνω παρατήρηση. παρεμπιπτόντως ευγενική. Θίγεται ο δικός σου, βγάζει το κεφάλι έξω από το παράθυρο και αρχίζει να τσαμπουκαλεύεται. Συνήθως δε δίνω σημασία στον κάθε κόπανο που συναντώ γιατί αν έδινα, δε θα μου έφτανε το 12ωρο να τελειώσω τη δουλειά μου. Επειδή όμως πάει εκεί που πάω, πρέπει να λήξω το θέμα.

Βγάζω το κινητό και τραβάω μια φωτογραφία το ζεύγος. Το βλέπει ο ξεπλένης, αναστατώνεται και βγαίνει έξω από το αυτοκίνητο για ν’ ακολουθήσει διάλογος. Σημαντική λεπτομέρεια το φανάρι γι’ αριστερά σε εκείνο το σημείο αργεί ν’ ανάψει.

-Γιατί τράβηξες φωτογραφία;

-Σε είδα λίγο απρόσεχτο και λέω μη γίνει τίποτα, να βρουν μια φωτογραφία στο λογαριασμό μου (αυτό σημαίνει ότι και το κινητό να πάρεις, η φωτογραφία έχει αποθηκευτεί).

-Να πλακωθούμε θες τώρα;

-Το αγόρι νόμιμος δεσμός έτσι; Γιατί έχω και πολλούς followers μην πέσουμε σε κανα γνωστό.

Πρώτα κοκκινίζει, μετά πανιάζει. Κάτι προσπαθεί να βρει και να πει αλλά εις μάτην. Έχει βγει και ο νεαρός που ακούει το διάλογο, τον τραβάει και αρχίζει τα «όλα καλά». Έχει ανάψει και το φανάρι αλλά ευτυχώς δεν υπάρχουν άλλα οχήματα πίσω μας. Μπαίνουν τα πιτσουνάκια στο αυτοκίνητο και φεύγουν, ευθεία.

Του πετάω ένα «γεια σου θείο μερακλή» και κάνω αριστερά.