Οι λυκάνθρωποι είναι από τα πιο γνωστά «τέρατα» της λαογραφίας, της παράδοσης και των ταινιών τρόμου του Χόλυγουντ, με ρίζες καταγωγής στην αρχαία Ελλάδα.

Ναι και οι λυκάνθρωποι είναι τεμέτερον, με πρώτον τον Αρκά βασιλιά Λυκάονα που μεταμορφώθηκε σε λύκο στο βωμό του ιερού του Λυκαίου Δία στο Λυκαίο Όρος. Μετά από τόσους λύκους, η μοίρα του ήταν μάλλον προδιαγεγραμμένη.

Οι λυκάνθρωποι έχουν περάσει στη συλλογική συνείδηση ως ζωώδη κτήνη, απόλυτα παραδομένα στη δίψα τους για αίμα, ξεγυμνωμένα από την ανθρώπινη πλευρά τους και καταραμένα στους αιώνες των αιώνων.

Όχι όμως σύμφωνα με τον Thies of Kaltenbrun ο οποίος κατέθεσε ενώπιον του δικαστηρίου το 1691 ότι και λυκάνθρωπος είναι και ότι τον είχε στείλει ο Θεός στην κόλαση να παλέψει με το Διάολο, ως μέλος μια ελίτ ομάδας αντιμετώπισης του κακού με την ονομασία «Κυνηγόσκυλα του Θεού».

Περιέγραψε με λεπτομέρειες το πως απέκτησε αυτήν τη θεία χάρη, τη διαδικασία μεταμόρφωσης από άνθρωπο σε λύκο και τούμπαλιν, μαζί με την καθημερινή του ρουτίνα όταν περπατά στα δύο πόδια κι επεσήμανε ότι είναι Χριστιανός αν και δεν πολυπηγαίνει στην εκκλησία. Όταν του ζητήθηκε να κατονομάσει τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας ανέφερε ότι τους είδε μονάχα στη λυκίσια έκδοση οπότε αδυνατεί.

Οι δικαστές είχαν αρκετά στοιχεία, δεδομένης της εποχής, στη διάθεσή τους για να τον κάψουν ζωντανό. Αλλά μάλλον επειδή είχε πατήσει τα ογδόντα φεύγα, φαντάστηκαν ότι τα’ χει χάσει. Θετικά υπέρ του μέτρησε και το γεγονός ότι δεν ανέφερε ή δεν κατηγορήθηκε για κάποιο φόνο ανθρώπου. Η τιμωρία του ήταν επιεικής, τον εξόρισαν λιγάκι παραέξω από τα σύνορα της πόλης. Στα περίχωρα θα λέγαμε.

Ο Thies ήταν γνωστός ως ένας εξαίρετος κτηνίατρος μεγάλων ζώων όπως προβάτων και βοοειδών καθώς και γνώστης τεχνικών οι οποίες απωθούσαν τα κοπάδια των λύκων. Πέθανε πιστεύοντας ακράδαντα ότι οι λυκάνθρωποι πάνε στον παράδεισο.

Για Λυκαίον Όρος και Λυκάωνα, εδώ.