Η αρχαία Ελλάδα, λίκνο του δυτικού πολιτισμού, γέννησε μια πληθώρα μαντικών πρακτικών, με σκοπό την αποκάλυψη του θείου θελήματος και την πρόβλεψη του μέλλοντος. Ανάμεσα στις πολλές άλλες μεθόδους, ξεχωρίζει η κληρομαντεία.
Η κληρομαντεία πραγματοποιούνταν κυρίως σε ιερούς χώρους όπως ναούς και μαντεία, όπου οι πιστοί προσέρχονταν αναζητώντας απαντήσεις στα ερωτήματά τους. Η διαδικασία ξεκινούσε με την προσευχή και την προσφορά θυσιών στους θεούς, ζητώντας την καθοδήγησή τους.
Στη συνέχεια, ο Μάντης έριχνε στο έδαφος μια χούφτα από κλήρους, μικρά αντικείμενα όπως κουκούτσια, βότσαλα ή κομμάτια ξύλου. Η θέση και η διάταξη των κλήρων μετά την πτώση τους ερμηνευόταν από τον Μάντη, ο οποίος αποκάλυπτε το μήνυμα των θεών.
Η κληρομαντεία δεν περιοριζόταν σε μια συγκεκριμένη θεότητα, αλλά χρησιμοποιούνταν για την επικοινωνία με οποιονδήποτε, ανάλογα με το ερώτημα και τον τόπο. Εκτός από την Πυθία την Ιέρεια του Απόλλωνα στους Δελφούς, που είχε δική της μέθοδο.
Διόλου απίθανο να την εξασκούσαν και κάποιοι γέροντες ερασιτέχνες Σαμάνοι, ιδιαίτερα σε απομακρυσμένα χωριά, δίνοντας απαντήσεις στα διαχρονικά ερωτήματα των ανθρώπων όπως αν θα είναι καλές οι σοδειές και πότε θα παντρευτώ.
Η κληρομαντεία ήταν περισσότερο διαδεδομένη στην αρχαία Ρώμη παρά στην αρχαία Ελλάδα και αυτό ίσως γιατί θυμίζει παιχνίδι με ζάρια, στα οποία ζάρια οι Ρωμαίοι λεγεωνάριοι είχαν τρομερή αδυναμία.
Λογοτεχνικά έχει επιβιώσει μέσω πληθώρας διηγημάτων και ταινιών όπου ο εκάστοτε Ιερέας ρίχνει τα κόκκαλα για να προβλέψει το μέλλον. Δύο χαρακτηριστικά παραδείγματα βρίσκουμε στις ταινίες Predator 2 & Willow.
Σήμερα, η κληρομαντεία αποτελεί ένα ξεχασμένο κομμάτι της ιστορίας αλλά παραμένει ένα μικρό παράθυρο σε έναν κόσμο όπου η τύχη και το θείο θεωρούνταν αλληλένδετα.
Η μελέτη της μας προσφέρει μιαν ακόμη ματιά στις πεποιθήσεις και τις πρακτικές των αρχαίων Ελλήνων και άλλων, αποκαλύπτοντας την προσπάθειά τους να κατανοήσουν το άγνωστο και να διαμορφώσουν το μέλλον τους.
Και για περισσότερες ξεχασμένες μαντικές πρακτικές, διαβάστε και αυτό το άρθρο.