Διηγήματα

Αρχική > Διηγήματα

Πόλη

Όλα έχουν κριθεί, στιγμές απομένουν πριν η Πόλη γίνει ιδέα. Ο Παλαιολόγος κόβει ένα κομμάτι από τον πορφυρό του μανδύα με το ξίφος και αρχίζει να καθαρίζει τις περικνημίδες του από το αίμα, όσο περιμένει το τελευταίο κύμα του εχθρού να πλησιάσει. Πολλές φορές είχε...

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Η δασκαλίτσα και το κέρασμα

Κάποτε, μια δασκαλίτσα φεύγει από την Αθήνα διότι έχει διοριστεί στην αθάνατη Ελληνική επαρχία. Εκεί στο συμπαθητικό χωριό, μένει στο σπίτι μιας συμπαθητικής γιαγιάς η οποία την καλοδέχεται τιμώντας το πανάρχαιο έθιμο της φιλοξενίας και τον Ξένιο Δία. Η δασκαλίτσα, μην έχοντας και παρέες, την...

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Ο τελευταίος φύλακας

Η μεγαλοπρεπής πομπή σταματά έξω από την σκαλιστή είσοδο του πέτρινου τάφου. Υπήκοοι απ' όλη τη χώρα έχουν προσέλθει από νωρίς για το "αντίο" στον αυτοκράτορα. Η κουστωδία, αποτελούμενη τη σύζυγό, τα παιδιά, τους υπηρέτες και τους σωματοφύλακες, συνοδεύει το νεκρό. Οι σπουδαιότεροι ιερείς ντυμένοι...

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

29.5. Εις μνήμην.

Ο γέρος πολεμιστής κοιτά γύρω του την Πόλη που καταρρέει. Βγάζει την περικεφαλαία και με μια κουρασμένη κίνηση την πετά κάτω από την πολεμίστρα. Στην κυκλική σκάλα, ήδη ανεβαίνουν πενήντα και βάλε στρατιώτες του Μουχαμέτη. Σκουπίζει τα δάκρυα που κυλούν στα μάτια του, ακουμπά τη...

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Ο γάτος ο Σφαίρας

Ο Σφαίρας ήταν γάτος. Τι γάτος δηλαδή, αλητόγατος. Τ' όνομά του δε, τ' όφειλε στο γεγονός ότι κάθε φορά που άνοιγε η μπαλκονόπορτα της αυλής κι έβγαινε ο κύριος με τη γατοτροφή στο χέρι, αυτός έτρεχε σα σφαίρα από τον τοίχο και τριβόταν στα πόδια...

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Αποκριάτικο Gala στο χωριό

Στο χωριό, τη δεκαετία του '80, είχαμε μία πληθώρα συλλόγων με πλούσια πολιτιστική δράση και ακόμη πλουσιότερη χρηματοδότηση από Ευρωπαϊκά κονδύλια. Μία εκ των πλέον σημαντικών, ήταν και το Gala (χοροεσπερίδα στα Ελληνικά) που λάμβανε χώρα κάθε χρόνο τέτοια εποχή, δηλαδή Απόκριες. Το consept, απλό...

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Ραχμάν ο Μέγας

- Κυρίες και κύριοι, μικροί και μεγάλοι, νέοι και γέροι, σήμερα το απόγευμα στην πλατεία του χωριού, για μια και μόνη παράσταση ο μοναδικός, ο ανεπανάληπτος, ο Ραχμάν ο Μέγας!!! Η στεντόρεια φωνή του τελάλη, μαζί με τα παρδαλά του ρούχα, ξυπνούν την περιέργεια των...

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Χωρίς βάγια και χωρίς κλάδους.

-Και είναι πολλοί; -Ως εφτά χιλιάδες. -Οι πασιάδες; -Σε μια σκηνή στο κέντρο. Δυο γενίτσαροι μόνον απ’ έξω. -Ο καλύτερος δρόμος να τους φτάσω; -Από δυτικά. Εκεί που έχουν τ’ άλογα. Ακόμη και να ταραχτούν και ν’ αρχίσουν τα χλουμουντρίσματα, θα έχετε περάσει πριν σας...

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
Page 1 of 5 1 2 5

ΑΝΤΙ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟΥ

Στο χωριό μου λέγανε ότι «καλύτερα να σε ακούν παρά να σε βλέπουν». Αν και δεν πρόκειται για κάποια πρωτότυπη σκέψη της ΑΕΠ (Αθάνατης Ελληνικής Επαρχίας), δεν παύει να κρύβει μια μεγάλη δόση αλήθειας.Στην εποχή της οθόνης, αυτή η ιστοσελίδα είναι ουσιαστικά η φωνή μου.
Και η φωνή άλλων. Αυτών που έχουν κάτι καλό να πουν. Αυτών που δεν ακούγονται όσο πρέπει ή έστω όσο επιθυμούν. Αυτών που βλέπουν τα πράγματα με άλλο μάτι. Με το τσακίρικο, για τις μακρινές αποστάσεις.Η σελίδα διέπεται από μερικές σταθερές. Πρώτη και κύρια ότι η ζωή αντιγράφει την τέχνη. Δεύτερη, ότι το σύμπαν είναι τόσο απασχολημένο με το να επεκτείνεται που δε θα συνωμοτήσει για τις επιθυμίες κανενός. Και τρίτη και φαρμακερή, ότι είσαι αυτό που κάνεις και όχι αυτό που λες.Μια περιήγηση θα σας είναι αρκετή ώστε να καταλάβετε τη δομή, τις κατηγορίες και την εν γένει θεματολογία. Νιώστε ελεύθερες και ελεύθεροι να επισημάνετε ό,τι δε σας αρέσει καθώς και να επαινέσετε ό,τι σας ενθουσιάζει. Τ΄ αυτιά μου είναι τεντωμένα και το στομάχι μου αντέχει τα θιξίματα.Θα τα λέμε συχνά, όσο έχουμε την κατάρα να ζούμε σε ενδιαφέροντες καιρούς.

Επιγέας. Έτος όγδοο και δέκατο και δισχιλιοστό.

ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ

ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΜΕ

ΑΡΧΕΙΟ