Η Σκέψη της Ημέρας

Αρχική > Η Σκέψη της Ημέρας

Περί καφέ

Στη γειτονιά, έχω ένα ωραίο καφέ, που μου φέρνει κάθε μέρα, έναν διπλό καπουτσίνο με λίγη μαύρη ζάχαρη. Ο διπλός καπουτσίνο, κανονικά ονομάζεται καπούτσιο ή καπούτσο αν η προφορά δεν είναι βέρα ιταλιάνικη. Για του λόγου το αληθές, παραθέτω και φωτογραφικό υλικό. Στο καφέ δουλεύουν...

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Περί διακοπών. Εκεί στα ξένα

Το λοιπόν, καθόμαστε στη βεράντα του εξοχικού οίκου, holiday house για τους αγγλομαθείς, και χαζεύουμε το ποτάμι. Επειδή βρισκόμαστε όμως στο 2017, το κλιματιστικό δουλεύει στο φουλ. Κάποια στιγμή, αρχίζει να στάζει πάνω στο δερμάτινο καναπέ ( μεγαλεία ), και φωνάζουμε το συντηρητή. Έρχεται ένας...

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Περί Αυγούστου

Ποιοι είναι οι λόγοι και ο Αύγουστος είναι τόσο αγαπητός μήνας; Πέραν βεβαίως του γεγονότος ότι το 80% του πληθυσμού κάνει διακοπές και το 20% απολαμβάνει τις άδειες πόλεις. Α. Ο Αύγουστος είναι ο μήνας με τη μεγαλύτερη, αναλογικά, παραγωγή καρπών. Β. Μετά τις 15-20,...

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Παιδιά και καροτσάκια για μωρά

Εξ όσων γνωρίζω, μετά τα δύο-άντε τα δυόμιση- χρόνια, τα μωρά γίνονται παιδιά και αρχίζουν να περπατάνε. όπως λέει και ένα παλιό ρητό "οι γονείς πασχίζουν δύο χρόνια να κάνουν τα παιδιά τους να μιλήσουν και να περπατήσουν και δεκατρία χρόνια να κάτσουν σιωπηλά''. Αν...

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Περί σχετικότητας του χρόνου

Κάποτε, περπατώ στην Πλάκα μαζί μ'ένα φιλικό μου ζευγάρι από τας Ευρώπας. Όταν φτάνουμε στο ναό της Αγίας Αικατερίνης, με ρωτάν πόσο παλιός είναι. Χωρίς να πολυσκεφτώ απαντώ "όχι και τόσο, μόνον εννιακοσίων ετών". Εκεί έχουν γίνει μπαρούτι. "Είσαι τρελός; Τι εννοείς μόνο; Are you...

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Περί παρκαρίσματος.

Σήμερα πουρνό πουρνό, διαπιστώνω ότι έχει παρκάρει ένας ευτραφής μουστακαλής στη θέση στάθμευσης της εργασίας. Τον παρακαλώ να μετακινήσει το όχημά του, το οποίο και πράττει. Αφού σταθμεύει παράνομα απέναντι, έρχεται να μου δηλώσει ότι "η αχαριστία είναι κακό πράμα και όταν κάποιος παρκάρει στη...

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Περί παρκαρίσματος vol. 2

Είμαι στο Κουκάκι, πάνω στο μεταλλικό μου πόνυ και πηγαίνω κανονικά.  Στο δρόμο τα αυτοκίνητα κινούνται αργά αλλά σταθερά. Μέχρι που σταματούν. Λόγω του μεταλλικού πόνυ που σας προείπα, κάνω μερικούς ελιγμούς και φτάνω στην κορυφή της φάλαγγας. Εκεί βρίσκεται ένα αυτοκίνητο μεγάλο σα βάρκα,...

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Περί εκμεταλλεύσεως

Θα σας διηγηθώ δύο περιστατικά που συνέβησαν κοντά κοντά. Τόσο χωρικά όσο και χρονικά. Ο τόπος, πέριξ της Ακροπόλεως. Ο χρόνος, ένα μακρύ, ζεστό, ελληνικό καλοκαίρι. Σκηνή πρώτη. Διψασμένος διαβάτης παίρνει από ψυγείο περιπτέρου ένα μικρό μπουκάλι νερό και χωρίς να μιλήσει, σημαντική λεπτομέρεια, το...

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
Page 18 of 19 1 17 18 19

ΑΝΤΙ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟΥ

Στο χωριό μου λέγανε ότι «καλύτερα να σε ακούν παρά να σε βλέπουν». Αν και δεν πρόκειται για κάποια πρωτότυπη σκέψη της ΑΕΠ (Αθάνατης Ελληνικής Επαρχίας), δεν παύει να κρύβει μια μεγάλη δόση αλήθειας.Στην εποχή της οθόνης, αυτή η ιστοσελίδα είναι ουσιαστικά η φωνή μου.
Και η φωνή άλλων. Αυτών που έχουν κάτι καλό να πουν. Αυτών που δεν ακούγονται όσο πρέπει ή έστω όσο επιθυμούν. Αυτών που βλέπουν τα πράγματα με άλλο μάτι. Με το τσακίρικο, για τις μακρινές αποστάσεις.Η σελίδα διέπεται από μερικές σταθερές. Πρώτη και κύρια ότι η ζωή αντιγράφει την τέχνη. Δεύτερη, ότι το σύμπαν είναι τόσο απασχολημένο με το να επεκτείνεται που δε θα συνωμοτήσει για τις επιθυμίες κανενός. Και τρίτη και φαρμακερή, ότι είσαι αυτό που κάνεις και όχι αυτό που λες.Μια περιήγηση θα σας είναι αρκετή ώστε να καταλάβετε τη δομή, τις κατηγορίες και την εν γένει θεματολογία. Νιώστε ελεύθερες και ελεύθεροι να επισημάνετε ό,τι δε σας αρέσει καθώς και να επαινέσετε ό,τι σας ενθουσιάζει. Τ΄ αυτιά μου είναι τεντωμένα και το στομάχι μου αντέχει τα θιξίματα.Θα τα λέμε συχνά, όσο έχουμε την κατάρα να ζούμε σε ενδιαφέροντες καιρούς.

Επιγέας. Έτος όγδοο και δέκατο και δισχιλιοστό.

ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ

ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΜΕ

ΑΡΧΕΙΟ