Κάποτε, μια δασκαλίτσα φεύγει από την Αθήνα διότι έχει διοριστεί στην αθάνατη Ελληνική επαρχία. Εκεί στο συμπαθητικό χωριό, μένει στο σπίτι μιας συμπαθητικής γιαγιάς η οποία την καλοδέχεται τιμώντας το πανάρχαιο έθιμο της φιλοξενίας και ...
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑΟι πολεμιστές σηκώνονται αργά, ζώνονται τ’ άρματά τους και πάνε να πάρουν σειρά. Ο Λουκάς Νοταράς κατακόκκινος από θυμό για τους πληβείους που τον αγνοούνε, τρέχει ξωπίσω τους ουρλιάζοντας. -Ηλίθιοι, βλακέντιοι, ζώα, δεν καταλαβαίνετε ότι ...
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑΗ μεγαλοπρεπής πομπή σταματά έξω από την σκαλιστή είσοδο του πέτρινου τάφου. Υπήκοοι απ' όλη τη χώρα έχουν προσέλθει από νωρίς για το "αντίο" στον αυτοκράτορα. Η κουστωδία, αποτελούμενη τη σύζυγό, τα παιδιά, τους υπηρέτες ...
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑΟ Σφαίρας ήταν γάτος. Τι γάτος δηλαδή, αλητόγατος. Τ' όνομά του δε, τ' όφειλε στο γεγονός ότι κάθε φορά που άνοιγε η μπαλκονόπορτα της αυλής κι έβγαινε ο κύριος με τη γατοτροφή στο χέρι, αυτός ...
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑΟ βετεράνος σηκώνεται αργά απ' τη θέση του. Είναι μεγάλη τιμή να σου δώσει το λόγο ο Αυτοκράτορας. Φτιάχνει τα λόγια στο μυαλό του, το σέβας δεν πρέπει να σκεπάσει την αλήθεια. -Οι υπήκοοί ...
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑΑρκαδία 1924. Αφροδίσιο όρος. ‘’Αν και αύριο ξημερώνει Δεκαπενταύγουστος, κανείς δε δείχνει ανυπομονησία για τη μεγάλη εορτή. Άλλες χρονιές, τα όργανα παίζανε μέρες πριν. Τώρα επικρατεί σιωπή. Οι κάτοικοι με το που δύει, κλειδαμπαρώνονται στα ...
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
